Op de Es
Therapeuticum de Es is een Antroposofisch gezondheidscentrum waar verschillende disciplines samenwerken vanuit een gedeelde visie op mensen, kinderen en gezondheid.
Na bijna 20 jaar praktijk gevoerd te hebben binnen een regulier Gezondheidscentrum heb ik me in 2017 aangesloten bij dit Therapeuticum. Voor mij was deze stap er één waardoor ik mijn visie op de ontwikkeling van kinderen kon laten samen gaan met de werkwijze die ik had ontwikkeld. Ik had ruim werkervaring met kinderen opgedaan in de praktijk en op diverse scholen, had veel mooie aanvullende cursussen gedaan en inmiddels ook de Basismodule Antroposofische Gezondheidszorg afgerond.
De antroposofische gezondheidszorg én de antroposofische pedagogiek bieden mij de mogelijkheid om een kind in zijn of haar authentieke ontwikkeling te zien. Het laat mij vanuit een breder perspectief naar de ontwikkelingsvraag van het kind kijken. Daarnaast is de Es een plek waar heel fijn wordt samengewerkt. Ik ervaar dat als een grote
rijkdom. Mijn oefenruimte binnen de muren van de Es met zijn natuurlijke uitstraling biedt een warm welkom aan kinderen en ouders.
Hoe ziet therapie er bij mij uit?
Wanneer een kind is aangemeld heb ik met de ouders/verzorgers eerst een intake gesprek. Dit richt zich op de hulpvraag van het kind en op het goed kunnen beluisteren van de hulpvraag. Deze afspraak is vaak nog zonder het kind erbij zodat we vrijuit kunnen uitwisselen. Uiteraard kunnen ouders/verzorgers ervoor kiezen hun kind wel bij het intake gesprek te laten aanschuiven.
Bij de eerste afspraak met het kind beginnen we een kort gesprekje. Dan kan en mag het kind ook zelf wat vertellen of vragen. Al snel gaan we spelen. Door samen met plezier te bewegen en te spelen kan ik mijn eerste observaties doen. Het goed kijken naar het bewegen van kinderen biedt vaak een schat aan informatie.
Als eerste breng ik in kaart waar de motorische ontwikkeling niet op gang komt of vast dreigt te lopen. Daarnaast probeer ik een beeld op te bouwen van het denken, voelen en willen van een kind. In sommige stromingen binnen de gezondheidszorg wordt dit holistisch kijken genoemd. Voor mijzelf praat ik het liefste over hoofd, hart en handen die altijd met elkaar in verbinding zijn. Vaak zie je bij kinderen met een hulpvraag dat er binnen de drie genoemde gebieden een eenzijdigheid aanwezig is, met andere woorden: een versterkte voorkeur of neiging tot één van de gebieden. Bijvoorbeeld het kind dat sterk in zijn hoofd aanwezig is maar daardoor moeite heeft om tot ontspannen en ritmisch bewegen te komen. Een ander beeld geeft het impulsieve overbeweeglijke kind, dat zich moeilijk kan richten tot één ding en het daarmee lastig vindt om dichtbij zichzelf te blijven.
In de tweede afspraak gaan we opnieuw samen bewegen en voer ik de benodigde testen en of onderzoeken uit. Ik breng in kaart of de ontwikkeling passend is bij de leeftijd, onderzoek de sensorische integratie, breng in kaart of er nog primitieve reflexen aanwezig zijn die het goed functioneren belemmeren en indien nodig test ik spierkracht en of spierspanning. Ik doe dit altijd zoveel mogelijk tijdens het spelen zodat het kind niet het gevoel krijgt dat er iets “mis” is met hem of haar.
Dan is het onderzoek afgerond en werk ik dit uit in een verslag. In de derde afspraak wordt er met de ouders/verzorgers mijn bevindingen besproken. Een waardevol moment omdat de uitwisseling over het kind vaak de laatste puzzelstukjes uit het onderzoek op hun plek doet schuiven. Ouders kunnen hun vragen stellen en we bespreken wat ik in mijn therapie kan gaan bieden. Soms komt het dan ook voor dat ik ouders een andere vorm van therapie aanraad. Dit omdat ik het zo belangrijk vind dat de geboden ondersteuning écht past bij de hulpvraag van het kind.
En dan……
Als we over gaan tot therapie; dan gaan we bewegen!! We bewegen in mijn behandelruimte, spelen of knutselen aan tafel en soms gaan we ook naar buiten. Dat ik in het spel een vooropgesteld doel en plan heb, blijft voor hen onbenoemd of wordt in kinderwoorden verteld. Vaak kunnen ouders/verzorgers zelf heel goed aan hun kinderen vertellen waarom ze naar mij toe gaan, zij sluiten meestal het beste aan bij wat hun kind zelf beleeft.
Over de aanwezigheid van ouders/ verzorgers tijdens de therapie maken we afspraken die voor iedereen passend zijn!
In de therapie probeer ik zo dicht mogelijk aan te sluiten op het kind en zijn of haar ontwikkelingsvraag. Een prettige relatie, een fijne oefenruimte, natuurlijke materialen, tijd en vooral aandacht geven vorm aan de tijd die we samen doorbrengen. Zo ontstaat er altijd ruimte voor groeien ontwikkeling.